yıllardır metal müzik dinlerim. 17 yaşımda başladım konserlere gitmeye. bir süre sonra , dinlemek ve izlemek yetmeyince ; kendi müziğimi icra etmeye çalıştım. hala da devam ediyorum bunları yapmaya.
dün akşam bir arkadaşın ısrarıyla dorock denen metalci mekanına gittim. ve bir kez daha anladım ki , sevmiyorum ben bu ortamı. işin gerçeği hiçbir zaman da kendimi o ortama ait hissedemedim.
bana göre metal ; isyanın , başkaldırının müziğidir. o ortamdakiler ise “hayat boktan” diyerek karı-kız sikmeye çalışan denyolar ve “bu akşam kime versem acep” diye düşünen kevaşelerden ibaret.
hal böyle olunca ortamla aramda bazı zincirler kopuk oluyor. sikimde mi ? değil. ben müziğimi dinler ve de icra ederim gerisine karışmam. bana soruyorlar “abi sende ötüyon , sanki metalci değilsin mk” diye. bende cevap veriyorum
DEĞİLİM AMINA KOYİİM!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder