tv denen hastalıklı makinede yayınlanan tartışma programlarını her daim sevmişimdir. toplam 5 katılımcının olduğunu ve bu 5 farklı kafadan da 5 adet birbirinden saçma ve de sikko fikir çıktığını düşünün. akabinde maruz kaldığınız “bilgi” patlamasını hayal edin.
kim sevmez ki bu kadar faideli programları ?
ama benim takıldığım nokta programdan ziyade katılımcılar. o büyük düşünürler. işte o insanları anlayamam hiçbir zaman. kendilerine gösterilen sandalyeye “ciddi” bir üslup ile otururlar. ciddi bir üslup ile konuşurlar. ciddi bir üslup ile programı sona erdirmek için son sözlerini söylerler. kısacası çok ciddidirler.
peki neden ? işte bunu anlayamıyorum. beynim almıyor. normal hayatlarında her “sıradan” insan gibi gülüyorlar , ağlıyorlar , espri yapıyorlar , sıçıyorlar , küfür ediyorlar , yüksek ihtimal porno film de izliyorlar. peki o programa çıkınca takındıkları o maske niye ? neden ?
bırakın artık şu rol kesmeleri. sahte üslupları. yeter ulan , yeter!
1 yorum:
70 milyon kalıbını kullanıp onların karşısında "selam ben bir bokum. beni sevmekten ziyade sayın" tavrına bürünen bu insanlar o an canlı yayında konuşurken midelerinde dolaşan fosilleşmeye yüz tutmuş dışkılardan habersiz değiller. ama kabul edemiyorlar. kabul etmek çok önemli bir olgu sevecenim apokaliptikim. kabul edersen bir sinek kadar refah ve ferah dolanırsın ama gördükleri yerde de gazeteyi yapıştırırlar üstüne. ölürsün. korkak insan sevmiyorum. fak yu ol.
Yorum Gönder